Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή της “αναγέννησης” μέσω της αγάπης

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΓΑΠΗ

Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή της “αναγέννησης” μέσω της αγάπης

Ένας ακόμη χρόνος πλησιάζει στο τέλος του και το Χριστουγεννιάτικο κλίμα χαράς, εορτασμού, ελπίδας και αγάπης φέρνει στην επιφάνεια τα καλύτερα στοιχεία μας που εκδηλώνονται με μικρές ή μεγάλες πράξεις καλοσύνης και γενναιοδωρίας σε γνωστούς και αγνώστους. Είναι η εποχή που είναι συνώνυμη με την αγάπη, την ειρήνη και την καλή θέληση, και μπορεί να είναι μια εποχή επούλωσης και θεραπείας.

Είναι η εποχή που συνδεόμαστε, που ανταλλάσσουμε δώρα και ευχές, που γιορτάζουμε την ενότητα, που ανοίγουμε την καρδιά μας στην ελπίδα και ονειρευόμαστε το μέλλον. Είναι η εποχή που η ατμόσφαιρα είναι διάχυτη με μουσική, ενθουσιασμό και έμπνευση, αλλά όχι για όλους…

Για κάποιους η «χαρά» των Χριστουγέννων μπορεί να είναι γροθιά στο στομάχι και οι εορτασμοί και τα γέλια να αυξάνουν τη θλίψη και τη νοσταλγία τους γι’ αυτά που έχουν χάσει. Η μουσική, οι στολισμοί και οι μυρωδιές αναδεύουν αναμνήσεις και ιδιαίτερα συναισθήματα από το παρελθόν που ίσως είναι επώδυνα. Η όλη ατμόσφαιρα τονίζει τη συντροφικότητα, την αλληλεπίδραση, το «μαζί», κι αυτός μπορεί να είναι ένας λόγος θλίψης γι’ αυτούς που νιώθουν να είναι μόνοι.

Μεγάλο μέρος της εξωτερικής εορταστικής ατμόσφαιρας είναι αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα όμως δεν είναι μόνο οι στολισμένοι δρόμοι και βιτρίνες, τα κάλαντα από τα ηχεία των πολυκαταστημάτων, τα τεράστια δέντρα στις πλατείες, οι άπειροι πάγκοι με εμπορεύματα, τα χλιδάτα ρούχα και κοσμήματα και οι δίσκοι που ξεχειλίζουν γλυκά… Δεν είναι αυτό το νόημα των Χριστουγέννων.

Τι πραγματικά σημαίνουν για σένα τα Χριστούγεννα;

Ο Χριστός γεννήθηκε και δίδαξε σε μια εποχή όπου η άγνοια, η δεισιδαιμονία, η απληστία, το μίσος και η υποκρισία κυριαρχούσαν στη γη. Μεταμόρφωσε τις ζωές των ανθρώπων, δείχνοντάς τους την πνευματική πλευρά της ύπαρξής τους και προσφέροντάς τους αποδοχή και αγάπη. Τα λόγια και η δράση του ήταν επαναστατικά για τις συνθήκες του υλισμού και του σκοταδισμού που επικρατούσαν. Φώτισε τα σκοτάδια του κόσμου με την αγάπη του και μας έδειξε ότι το θεϊκό στοιχείο κατοικεί στην καρδιά μας. Μας έδειξε πως δεν είμαστε μόνοι, δεν μπορούμε να είμαστε, από τη στιγμή που βρίσκεται πάντα μέσα μας, και το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να τον επικαλεστούμε. Και, κάπου πολύ βαθιά μέσα μας, στον πυρήνα μας, γνωρίζουμε την αλήθεια του ποιοι είμαστε πραγματικά, γνωρίζουμε τη θεϊκή αγάπη, και τη νοσταλγούμε. Νομίζουμε πως την έχουμε χάσει, γι’ αυτό νιώθουμε μόνοι… Δεν την έχουμε χάσει, την έχουμε ξεχάσει.

Ο Χριστός μας έδειξε τον τρόπο να ξαναγεννηθούμε, όχι σαν σώμα, αλλά σαν πνεύμα. Η γέννησή του είναι ένα μυστικιστικό γεγονός που μπορεί να συμβεί σε όλους μας, αρκεί να το επιθυμούμε. Αντιπροσωπεύει το ανώτατο επίπεδο συνειδητότητας, τον δρόμο για την αφύπνιση του νου και της ψυχής μας και την επιστροφή στο σπίτι μας. Για να γεννηθεί ο Χριστός μέσα μας χρειάζεται ο νους, η καρδιά και η ψυχή μας να είναι ήσυχα, γαλήνια και αγνά.

Αν δούμε μεταφορικά την ιστορία της γέννησης, θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο Ιωσήφ αντιπροσωπεύει την αρσενική πλευρά, το νου, ενώ η Μαρία αντιπροσωπεύει την θηλυκή πλευρά, την ψυχή, που η ισορροπία, η αρμονία και η ενότητά τους, οδηγεί στη γέννηση του θεϊκού στοιχείου. Το πανδοχείο, που δεν έχει χώρο και είναι γεμάτο, μπορεί να είναι το συνειδητό μας που είναι γεμάτο με σκέψεις, πεποιθήσεις, προκαταλήψεις και κρίσεις που εμποδίζουν την αφύπνισή μας, και η φάτνη μπορεί να είναι η καρδιά μας που προστατεύει την ουσία του πυρήνα μας, την αγάπη. Τα δώρα που έφεραν οι τρεις μάγοι, χρυσός, λιβάνι και σμύρνα, μπορεί να αντιπροσωπεύουν το φυσικό, το ψυχικό και πνευματικό μέρος της ύπαρξής μας.

Η ιστορία της γέννησης θα μπορούσε να είναι ένας χάρτης που δείχνει τον δρόμο για την αναγέννησή μας. Η γέννησή μας, σαν πνευματικά όντα αγάπης, μπορεί να ρίξει φως και στις πιο σκοτεινές γωνιές του εσωτερικού και εξωτερικού μας κόσμου. Η αναγνώριση της θεμελιώδους ενότητάς μας μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή όλων μας.

Η εποχή των Χριστουγέννων νομίζω πως είναι η κατάλληλη για να αναρωτηθούμε:

Τι έκανα φέτος για να κάνω τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος;

Για ποια πράγματα νιώθω ευγνωμοσύνη;

Έχω κάνει πράξη τις αξίες μου;

Ποια είναι η συνεισφορά μου σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μου;

Έχω προσφέρει αγάπη;

Έχω βοηθήσει κάποιον να μη νιώθει μόνος;

Ο Χριστός δεν είναι η εξαίρεση, αλλά το παράδειγμα του ποιοι μπορούμε να είμαστε όλοι μας όταν επιτρέψουμε στην αγάπη να ζει μέσα μας. Κι όταν περάσουμε το κατώφλι του προγραμματισμένου εαυτού και προχωρήσουμε στο Φως, θα συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχει κατώφλι, δεν υπάρχει εαυτός, υπάρχει μόνο αγάπη.

Άλλα άρθρα

Coaching, μάθηση και αλλαγή

Η αλλαγή είναι δύσκολη. Ρωτήστε όποιον έχει προσπαθήσει να αλλάξει καριέρα, να αναπτύξει μια νέα ικανότητα, να βελτιώσει μια σχέση ή να διακόψει μια κακή συνήθεια.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ »