Κατά τη διάρκεια της ημέρας αντιμετωπίζουμε πολλές διαφορετικές καταστάσεις και μετακινούμαστε συνεχώς σ’ έναν άξονα συναισθημάτων και συμπεριφορών που είτε φορτίζουν την εσωτερική μας μπαταρία ή την αδειάζουν. Η κίνησή μας σε αυτό το συνεχές, που δείχνει την εσωτερική κατάσταση δύναμής μας, επηρεάζει τον τρόπο που βιώνουμε την όποια εμπειρία.
Το αν ανταποκρινόμαστε ή αν αντιδρούμε σε αυτό που συμβαίνει, στο όποιο ερέθισμα, μας ενημερώνει για το επίπεδο της προσωπικής μας δύναμης τη δεδομένη στιγμή. Και ίσως έχετε παρατηρήσει πως, ως επί το πλείστον, αντιδρούμε αυτόματα σε πολλές καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει επειδή λειτουργούμε στον «αυτόματο πιλότο», δεν είμαστε συνειδητοί και παρόντες.
Μπορεί, επίσης, να έχετε παρατηρήσει ότι όταν αντιδράτε, δυσκολεύεστε να βρείτε το δίκιο σας, χρειάζεται να πιέζετε τις καταστάσεις, πρέπει να υπερασπίζεστε την άποψη ή την επιλογή σας και νιώθετε έλλειψη ισορροπίας και ευθυγράμμισης με τον εσωτερικό εαυτό σας. Και πιθανότατα αισθάνεστε αποστραγγισμένοι από ενέργεια, αγχωμένοι, κουρασμένοι και εξαντλημένοι.
Η αντίδραση, τη στιγμή που συμβαίνει, φαίνεται να μας δίνει κάποιο είδος δύναμης, αλλά στην πραγματικότητα μας αποδυναμώνει. Η αντίδραση έχει πάντα να κάνει με το παρελθόν. Κάθε φορά που αντιδρούμε, είναι το παρελθόν που «παίζει» στο υποσυνείδητό μας. Οι αντιδράσεις μας καθρεφτίζουν τους προγραμματισμούς μας και τα εδραιωμένα μοτίβα μέσα μας.
Η ανταπόκριση, από την άλλη, έχει να κάνει με το παρόν και γι’ αυτό μας ενδυναμώνει και μας δίνει δυνατότητα επιλογής, ενισχύοντας έτσι την ενέργειά μας. Για να ανταποκριθούμε, χρειάζεται να είμαστε συνειδητοί σε αυτό που συμβαίνει την παρούσα στιγμή.
Όταν ανταποκρινόμαστε σ’ ένα ερέθισμα νιώθουμε την ενέργειά μας να ρέει ανεμπόδιστα και την προσωπική μας δύναμη να αυξάνεται. Με την ανταπόκριση σταματάμε την ενεργειακή διαρροή και συνδεόμαστε με την αλήθεια μας για τη δεδομένη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.
Το να επιλέξουμε να ανταποκριθούμε αντί να αντιδράσουμε τη στιγμή της «κρίσης» δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται να είμαστε συνειδητοί για να παρακολουθήσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα που βγαίνουν στην επιφάνεια, εν ριπή οφθαλμού, και να διακόψουμε τις υποσυνείδητες αυτές διαδικασίες.
Υπάρχει ένας χώρος ανάμεσα στο ερέθισμα και στην αντιμετώπισή του. Σ’ αυτόν το χώρο βρίσκεται η δυνατότητα επιλογής κι ελευθερία μας. Σ’ αυτόν το χώρο βρίσκεται η δύναμή μας.
Μπορούμε να ενισχύσουμε την ικανότητα ανταπόκρισής μας με την ενσυνειδητότητα, τη σιωπή, την επαφή με τη φύση, το διαλογισμό ή οποιαδήποτε άλλη ψυχοπνευματική πρακτική.
